Z wielkim smutkiem i żalem przyjęliśmy wiadomość o śmierci w dniu 11 sierpnia 2020 roku pana Romana Korwina, działacza społecznego i wieloletniego radnego Rady Miejskiej Skoczowa.
Naszej społeczności postać Zmarłego jest szczególnie bliska. Od końca lat osiemdziesiątych do schyłku dziewięćdziesiątych pan Korwin pełnił funkcję przewodniczącego Komitetu Rodzicielskiego (po zmianie nazwy: Rady Rodziców) i były to najlepsze lata w działalności tej organizacji. W 1991 roku, będąc członkiem dziesięcioosobowego komitetu, pomagał w zorganizowaniu uroczystości nadania pierścieckiej szkole imienia Zofii Kossak. Lata 1996 i 2006 przebiegały pod znakiem jubileuszy dziewięćdziesięcio- i stulecia szkoły, w które to przedsięwzięcia Zmarły aktywnie się zaangażował.
Jednak w pamięci większości z nas pozostanie jako ostatni z trójki Budowniczych szkoły w Pierśćcu (obok śp. Pawła Sikory i śp. inż. architekta Ludwika Heroka). Stanowili Oni trzon komitetu rozbudowy szkoły i brali udział w cotygodniowych naradach budowlanych jako czynnik społeczny.
Od początku swojej działalności w Komitecie Rodzicielskim, a także w kolejnych latach (1995 – 2010) pan Korwin, jako współinicjator rozbudowy pierścieckiej placówki, aktywnie uczestniczył we wszystkich jej etapach (budowa nowego skrzydła dydaktycznego i sali gimnastycznej, remont starego budynku szkoły, adaptacja pomieszczenia basenowego na cele świetlicy szkolnej wraz z zapleczem kuchennym).
Pan Roman Korwin uważał, że skoro mieszkańcy wsi mają utrudniony dostęp do szeroko rozumianej kultury, szkoła w Pierśćcu powinna wypełniać tę lukę, podejmując działalność na rzecz środowiska lokalnego. To On podsunął dyrektor Stefanii Kewesz pomysł zorganizowania zawodów sportowych szkół wiejskich gminy Skoczów, które z czasem przekształcono w potyczki rodzinne, a następnie w biesiadę regionalną – cykliczną imprezę dla całych rodzin mającą na celu między innymi zaprezentowanie dorobku artystycznego szkoły.
Wspominamy pana Korwina jako człowieka życzliwego, otwartego i serdecznego,
z poczuciem humoru i dystansem do rzeczywistości, umiejącym się odnaleźć w różnych sytuacjach. Często bywał w szkole, żywo interesując się jej bieżącymi sprawami, sukcesami dzieci i młodzieży, nowymi inicjatywami. Cieszył się, że mieszka tuż obok szkoły, lubił dźwięk dzwonka i uczniowski gwar rozlegający się na szkolnym boisku. Umiał jednoczyć ludzi wokół siebie dla osiągnięcia pożądanego celu. Wśród uczniów, nauczycieli i rodziców cieszył się poważaniem i uznaniem.
Będzie Go bardzo brakowało.
Cześć Jego Pamięci!
Społeczność Szkoły Podstawowej im. Zofii Kossak w Pierśćcu
Pragniemy tą drogą złożyć Rodzinie Zmarłego serdeczne wyrazy współczucia.
Ktoś tutaj był i był,
a potem nagle zniknął
i uporczywie go nie ma.
/W. Szymborska/